วันนี้ที่มาเก๊าคือวันสุดท้ายของยุคสมัยที่อุตสาหกรรมการแข่งม้าของเมืองจะถูกส่งต่อไปยังประวัติศาสตร์เมื่อรัฐบาลยุติมาเก๊าสัมปทานของ Jockey Club(MJC) ในการดำเนินการแข่งรถ การตัดสินใจครั้งนี้ถือเป็นจุดสิ้นสุดของกีฬาที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกของเมืองมานานกว่าสี่ปี ทศวรรษ

Joe Lau ผู้ฝึกสอนม้าแข่งที่ผูกมัดอาชีพของเขากับโชคชะตาของ MJC มาเป็นเวลาสามทศวรรษ เป็นหนึ่งในผู้ที่จะรู้สึกถึงผลกระทบของการปิดตัวครั้งนี้ เขาหวนนึกถึงสมัยแห่งความรุ่งโรจน์ เช่น การกวาดชัยชนะในการแข่งขันที่ฮ่องกงปี 2004 -Macau Interport Series แต่ตอนนี้รู้สึก “หดหู่” กับการสิ้นสุดของยุค

MJC ได้จัด การแข่งขันพันธุ์แท้ เป็นครั้งแรก ในปี 1989 ภายใต้การปกครองของโปรตุเกส และกีฬาดังกล่าวประสบความสำเร็จหลังจากการเทคโอเวอร์ในปี 1991 โดยนักธุรกิจคาสิโนผู้ล่วงลับ สแตนลีย์ โฮ ซึ่งมีชื่อเล่นว่า “ราชาแห่งการพนัน” อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา MJC ซึ่งมีภรรยาคนที่สี่ของโฮเป็นประธาน แองเจล่า ลีออง (ภาพด้านบน) — เห็นผู้เข้าร่วมงานลดลงและขาดทุนเพิ่มขึ้นมากกว่า 2.5 พันล้านปาตากา (310 ล้านดอลลาร์สหรัฐ)

ผลกระทบของการลดลงe

Geoff Allendorf ผู้ฝึกสอนในเมืองนี้มายาวนานอีกคนหนึ่ง กล่าวถึงการลดลงนี้: “ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 เรากำลังบินอยู่ เรามีม้า 1,200 ตัว ปัจจุบันเรามี 200 ตัว นั่นบอกเล่าเรื่องราวในตัวเอง” แม้จะมีสัญญาณเตือน ผู้ฝึกสอนและเจ้าของรถบางคนก็ผงะเมื่อต้องหยุดการแข่งขันนาน 11 สัปดาห์ระหว่างการประกาศปิดตัวในเดือนมกราคมและการสิ้นสุดการแข่งขัน การเลิกจ้างทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับสวัสดิภาพของม้าและการดำรงชีวิตของผู้ที่ทำงานในอุตสาหกรรมนี้ ผู้ฝึกสอน จ๊อกกี้ และเจ้าหน้าที่คอกม้าได้เขียนจดหมายถึงผู้นำของมาเก๊าเพื่อเรียกร้องค่าชดเชยสำหรับอาชีพที่สูญเสียไป โดยกล่าวว่าพนักงาน 570 คนของสโมสรจะได้รับการจัดการ กระทบหนัก เจ้าของกำลังเจรจากับฝ่ายบริหารของสโมสรเรื่องค่าใช้จ่ายในการขนส่งและการย้ายที่อยู่ ซึ่งจะต้องแล้วเสร็จก่อนเดือนเมษายน 2025 Jason Tam เจ้าของคอกม้าที่มีจำนวน 6 คนในมาเก๊า กำลังเป็นผู้นำกลุ่มเจ้าของที่ต้องการค่าตอบแทนจาก Jockey Club เขาวิพากษ์วิจารณ์ฝ่ายบริหารโดยกล่าวว่า “สถานที่แห่งนี้กำลังพังทลาย นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับการบริหารจัดการที่ไม่ดี” การยุติการแข่งม้าในมาเก๊าบ่งบอกถึงความสูญเสียที่สำคัญสำหรับภูมิภาคทั้งในด้านเศรษฐกิจและวัฒนธรรม โดยเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการตอบสนองต่อแนวโน้มความบันเทิงทางสังคมอย่างมีประสิทธิภาพ และให้แน่ใจว่าอุตสาหกรรมยังคงน่าดึงดูดต่อตลาดความบันเทิง